12 Nisan 2011 Salı

Devrimci militanın silahı diyalektiği doğru anlamak

Genel "Teorik" kavrayış açısından Türkiye “Devrimci Hareketi”nin birikimi, bugünde ortalama bir militanın diyalektiğin temel yasalarını "Teorik olarak" bilebildiği bir düzeye tekabül ediyor. Ancak bizim üzerinde ivedilikle durmak istediğimiz sorun, diyalektiğin bir eylem kılavuzu olarak kullanılmasındaki kabiliyet sorunudur. Bu sorunu bazı temel başlıklar altında irdelemek istiyoruz. 

Alanın analizi: Militan, çalışma yürüteceği üretim -eğitim - yerleşim biriminin nesnel ve öznel yapısını mümkün olduğunca iyi bilmelidir. İlgili birimin ezilen ya da sömürülen kitlesi, bağlı olduğu sektörün ve toplumun temel sorunlarını, hangi biçimlerde yaşamaktadır? İlgili birimin kendi özgün yapısından kaynaklanan özel sorunlar var mıdır? Bunlar varsa, bunların genel sorunlarla bağlantısını nasıl kurmak gerekir? İlgili birimin sorunları içerisine ana kitleyi en çok rahatsız eden ve harekete geçirme potansiyeli taşıyanı hangisidir? İlgili birimin ezilen ya da sömürülen kitlesi hangi tür örgütlülüklere sahiptir. Yaşam tarzları nelerdir? Bunlardan nasıl yararlanılabilir? İlgili birimin doğal önderleri kimlerdir? İlgili birimi ezen ya da sömüren gücü nasıl örgütlenmiştir? Zayıf ve güçlü yanları nelerdir? İlgili birimin başka birimlerdeki mücadeleyle birleşmesinin potansiyeli ve olanakları nelerdir? İlgili birimin fiziki koşulları nelerdir? Bu koşullar militana ne gibi kullanım alanları sunmaktadır. Faaliyet Planı: Militan, genel devrimci çalışmanın dışında, kendi birimiyle ilgili özel bir plana, özel bir faaliyet için sahip olmalıdır. Hangi talep ve örgüt biçimiyle ana kitle üzerinde, harekete geçirici rol oynanabilir? Ve bu hareketin bir sonraki gelişme biçimi nasıl hedeflenir? İlgili hedef doğrultusunda çalışmanın iskeletini oluşturacak araçlar nelerdir? Düşmanın muhtemel karşı hamleleri nelerdir? Bunları boşa çıkaracak davranışlar neler olabilir? Birim çalışmasını istikrara ve devrimci iktidar mücadelesiyle bağlantıya kavuşturacak daha dar çalışmanın, devrimci kadro, örgüt ve eylem geliştirme çalışmasının biçimleri ve hedef unsurları nelerdir? Doğrudan devrimci kitle ajitasyonu ilgili birime yaymanın özel biçimleri, ilgili birimin sorunlarıyla bağlantılı biçimleri nelerdir? Her türlü "Ani gelişmeye" hazırlığımız, araç ve kadro yedeği olarak nasıl sağlanabilir?

.
Uygulamada çok yönlülük: Militan, planın uygulanmasında, mücadelenin sağlıklı gelişimini güvence altına alan birçok yönlülüğe sahip olmalıdır. Yürütülecek çalışmanın sendikal-siyasal-teorik olarak temel yönleri ayrı ayrı nasıl örgütlenebilir ve gelişebilir? Sendikal, siyasal ve teorik yönlü çalışmayı, tek bir plan ve hedef doğrultusunda "Birleştirmenin" örgütsel ve eğitsel biçimleri neler olabilir? Kullanılması faydalı bulunan çalışma biçimi ve araçları, kendi kullanım yeteneğimizle ne düzeyde örtüşmektedir ve bu noktada geliştirmemiz gereken kişisel ya da örgütsel özellikler nelerdir? 

Ve son olarak, diyalektik perspektifi öznel itilimi üzerine: Kuşkusuz yukarıdaki maddeler çoğaltılabilir. Ancak son olarak hangi temel düşünceyle diyalektiğin yakalanabileceğine değinmek istiyoruz. Eğer bugün toplantı yapmak için sağlamaya çalıştığımız ev olanaklarının, yarın bizi aylarca gizleyebileceğini düşünürsek... 
Eğer bugün bildirilerimizi gizlediğimiz yeri, yarın daha büyük işlerde kullanılabileceğini düşünürsek... Eğer bugünün siyasete meraklı çocukluktan yeni çıkan gencinin, yarın biriminin tüm sorumluluğunu üstlenebileceğini ve bizlerinde üç ya da dört birimden sorumlu olacağımızı hesaplarsak… Eğer bugünkü kitle gösterisinin, polisin ilk saldırısını püskürtmesinde daha militan mücadeleyi örmenin embriyonunu görebilirsek... İşte o zaman, devrimi "Düşünü görmeyi" öğrendiğimiz zaman, diyalektik düşünme ve davranış yeteneğimizin gelişme olanakları yeterince güçlü olacaktır. Uzun yılların palazlanmış sağcılığın ve "Solculuğun" mücadeleyi "Kuşa çevirdiği" ortamda, gerçek militanlar olmanın tarihi önemi, omuzlarımıza çökmüş bulunmaktadır.

Hiç yorum yok: