Komünist Parti-İnşa Örgütü (KP-İÖ): Mayıs 2013

12 Mayıs 2013 Pazar

18 Mayıs’ı kavramak geçmişe Marksist-Leninist bakışla yaşamak ve olguları gerçeklikten aramaktan geçiyor

Bölüm: 2

“Partimiz edimsel olarak, yani toplumsal köken itibarıyla işçi sınıfının ‘en bilinçli azınlığından’ oluştuğu kuşkusuz söylenemez.” (agb. 28)

“Partimiz, kesimsel çalışma söz konusu olduğunda, özellikle büyük metropollerde güçlerinin en çoğunun giderek işçi çalışmasında konumlandırmaya yöneldi… Ancak sorunda ısrarlı davranılamadı. Gelişmemiz hala cılız ve sınırlıdır… çok sayıda kadro sınıf çalışmasında görevlendirilse de bunların önemli bir kesimine gereken işlerlik kazandırıldığı söylenemez… İşçi ilişkilerimizi örgütlemede belirgin gelişmeler oldu. Ama bu devam ettirilemedi…” (Agb. s. 51-52.)

“Partimiz, komünist hareketi, bütün varlığı süresince bir gölge gibi izleyen işçi hareketinden yalıtılmışlık sorununu çözme iddia, görüş açısı ve kararlılığına sahip olduğunu özellikle bundan sonraki pratiğiyle göstermek zorundadır.” (agb. s. 53.)

Daha buraya aktarmayı gerekli görmediğimiz bir çok değerlendirme ve veriler çetecilerin söylemleriyle pratikleri arasındaki çelişkinin derinleşerek sürüp gittiğini ve sınıfı temel alan bir örgütsel, pratik çalışma geliştirmediklerini göstermektedir. Peki 40 yıl sonra Kaypakkaya yoldaş ve daha sonrasında komünist hareketin yarattığı, fabrika işçi ilişkilerinin onda birisini bile örgütleme, fabrika ilişkisi yaratma ve hücreleşme, sendikalar içinde buna uygun hareket etmediği gerekçesiyle eleştirip küçük-burjuva çemberi kırıp, dışına çıkmadığı iddiasıyla eleştirip, mahkum ederken, bugünkü MLKP, 40 yıl sonra semt ve öğrenci gençlik içinden devşirdiği küçük burjuva kadrolarla, esas olarak pratik çalışmalarını sınıf dışı küçük-burjuva kesimler içinde -öğrenci gençlik ve semtler gibi yoğunlaştırırken Marksist oluyor ama önünde yararlanacağı herhangi bir deney, tecrübe ve olanaklar vb. yokken ilkliğin ve çocukluğun getirmiş olduğu nedenlerden dolayı aynı konumda hareket eden Kaypakkaya ve komünist hareketi çok rahatlıkla küçük-burjuva olarak damgalayarak mahkum etmeye çalışıyor. Bakalım MLKP 26 yıl sonra örgütsel-politik çalışmanın merkezinde tuttuğunu iddia ettiği sınıfla birleşmede ne kadar yol kat etmiştir?

“MLKP’nin sınıf hareketine bağlanmadığı, onun temel zaafı, işçi sınıfıyla bağlarının fazlasıyla zayıf olmasıdır…” (2. Kongre Belgeleri, s. 27.)

“Partimiz edimsel olarak, yani toplumsal köken itibarıyla işçi sınıfının ‘en bilinçli azınlığından’ oluştuğu kuşkusuz söylenemez.” (agb. 28.)

“Partimiz, komünist hareketi, bütün varlığı süresince bir gölge gibi izleyen işçi hareketinden yalıtılmışlık sorununu çözme iddia, görüş açısı ve kararlılığına sahip olduunu özellikle bundan sonraki pratiğiyle göstermek zorundadır.” (agb. s. 53.)

Devamı »

18 Mayıs’ı kavramak geçmişe Marksist-Leninist bakışla yaşamak ve olguları gerçeklikten aramaktan geçiyor

Bölüm: 1

18 Mayıs 1973, Türkiye proletaryasının yetiştirmiş olduğu ender komünist önderlerden İbrahim Kaypakkaya yoldaşın Diyarbakır işkencehanelerin de hunharca katledildiği gündür. Önder yoldaşı katledilişinin 25. yılında, izinde yürümenin coşkusuyla anıyoruz. O’ndan öğrenip, O’nu aşmanın kararlılığı ve O’nun gibi çok yönlü ve yetenekli komünist önderlerin sıkıntısını çektiğimiz bir ortamda, O’nu daha derinden kavrayarak, bize devrettiği komünist hattını derinleştirerek ileri taşımak ve O’nun gibi uzlaşmaz sınıf savaşımı zemininde ısrarla yürümek her bakımdan büyük önem taşıyor.

Kaypakkaya yoldaş Nisan 1972 yılında bir grup yoldaşıyla birlikte Türkiye komünist hareketini, TKP/ML Hareketi şahsında yeniden ayakları üzerine dikti. Ülkemizde sol hareket üzerinde egemenlik kuran 50 yıllık reformculuğu, revizyonizmi ve pasifist parlamentarizm geleneğini kırıp, devrimin silahlı başkaldırıyla gerçekleştirileceğini pratiğiyle ortaya koyarak, Kemalizm dalkavukçuluğuna, Kürt ulusunu inkar eden Türk şovenizmine, Şefik Hüsnü TKP’sinin burjuva milliyetçisi oportünist çizgisine, Sovyet Sosyal emperyalizmine, Troçkizme vb. sınıf dışı akımlara karşı, kavrayışı ve deneyimi ölçüsünde cepheden tutum alarak, proletarya ve emekçi yığınların eline nasıl örgütlenip savaşacakları sağlam bir mücadele silahını tutuşturdu.

Elbette Kaypakkaya yoldaşın ortaya koymuş olduğu bu M-L’ist görüşler, ilk ve genç olmanın getirdiği önemli yetmezlikler, eksiklikler ve hatalar taşıyordu. Bunun böyle olması bir noktada doğaldır da.

Neki Kaypakkaya yoldaş dönemin doruğu olarak gerçeklere çözümler bulmaya çalıştı. Düşündüklerini ve belirlediklerini ortaya koyup, pratiğe girişerek teorisini pratiğin deneğine vurdu. 1 yıllık gibi yoğun bir mücadelenin ardından TKP/ML Hareketi, faşizmin yoğun saldırıları sonucu ağr bir yenilgi aldı. Ama Kaypakkaya’nın geride kalan yoldaşları pratiğin sonuçlarını irdeleyerek, süreci gözden geçirerek kapsamlı olarak yargıladı, bu mücadelede bir çok olumlu-olumsuz sonuçları bulup, ortaya çıkartarak, komünist hareketin hatalarından arındırılarak gelişip, güçleneceği gerçeğinden şaşmazcasına hareket ederek, Kaypakkaya yoldaşın eksikliklerini ve yetmezliklerini, dogmatizm ve inkarcılığa düşmeden, M-L çizgide kararlılıkla yürüyerek aştıl ve O’nun komünist özünü geliştirip, derinleştirerek daha da sağlam bir hatta çekti.

Kaypakkaya yoldaş, komünist hareket için ön açıcı oldu, bir çok alanda tabuları parçalayarak bizlere yol gösterici olduğu gibi, aynı zamanda 1 yıllık gibi kısa bir pratik süreçte yaşadı ve bunun sonuçlarını değerlendirme fırsatını bulamadana Kaypakkaya yoldaş katledildi.

Kaypakkaya yoldaşı ve komünist hareketi yargılamada, dahası komünist hareketin yakın geçmişini ele alıp değerlendirme sorunu, devrimci hareket saflarında en fazla tartışılan sorunların başında geldi. Bu alanda iki eğilim sürekli olarak çatıştı; birincisi M-L bakış yani olayları ve olguları kendi koşulları içinde ele alıp değerlendirme ve komünistlerin hatalarını mücadele içinde aşağı doğrusunun savunucusu ve takipçisi olarak gerçekler üzerinde politika yapan komünistler ve ikincisi de her ne kadar görünüşte farklı yerlerde duruyorlarmış gibi görüntü içinde olsalar da, geçmişe dogmatik ve inkarcılık temelinde mükemmeliyetçi bir bakışla olaylara ve olgulara yaklaşımda idealist bir mevzide birleşiyor oportünist cenah.

Geçmişin doğru devrimci bir yaklaşımla nesnel bir zemin üzerinde ele alınmasında dogmatik ve inkarcı oportünistlerin temel özellikleri, sürekli olarak dualizm-ikirciklilik- ve keyfiyetçi bir değerlendirme-mükemmeliyetçi-inkarcı- içinde olmalarıdır. Bu akımların hemen tüm- MLKPden TKİP’e, EMEP’ten TİKB’nin değişik gruplarına, TKP-ML’den MKP’ye- akımların geçmişi değerlendirirken kendilerine oportünizmi, hoşgörüyü ve uzlaşmacılığı uygularlarken, başkalarına, abartıcılığı, acımasızlığı, keyfiyetçiliği ve çift standartçı oportünist yaklaşımları ve değerlendirmeleri uygulamayı esas aldıklarını görüyoruz. . Buradan olarak, Kaypakkaya yoldaşın şahsında 1972-79 dönemine inkarcı ve dogmatik bakış açısıyla mükemmeliyetçi yada hatalardan azade bir konumda durarak, gerçekleri çarpıtan ve olguları kendi zemininden kopararak ele alan dogmatik ve inkarcı oportünist cenah ile komünistler arasındaki niteliksel yaklaşım ve ayrım çizgisini ortaya koymak bir kez daha önemi taşıyor.

Komünist hareketin değerlendirmesinde oportünist mevzide yer alanların, 40. yıl sonra bir arpa boyu bile ilerleyememeleri ve Kaypakkaya’yı ve 72-79 dönemini sınıfla birleşemediğinden dolayı eleştirip, mahkum edenlerin bu kadar deney, tecrübe ve birikimin ardından hala aynı yerde çakılıp kalmaları ve ondan sonrada aymazcasına “yoktur bir birimizden farkımız ama biz Osmanlı Bankasıyız” sloganı gibi, sık sık görüş değişikliğine gitseler de, dün ak dediklerine bugün kara deseler de, bu oportünist cenah, yinede kendilerini komünist olarak nitelemekten geri durmadı ve durmamışlardır. Buda bu akımların ne kadar anti-Marksist bir konumda durduklarını ve diyalektik materyalizmi ne kadar derinden kavradıklarını ve komünist hareketin doğuşu, gelişimi ve partileşme sürecine yaklaşımda ne kadar salam bir konumda durduklarını gösteriyor.
İşte oportünist cenahla, komünistlerin arasında geçmişe yaklaşımdaki temel ayrımları ve gerçekler. Kim komünist ve kim değil? Bunları bir kez daha ortaya koymak ve Marksizm-Leninizm üzerinde şaşmadan ilerlemek gerekiyor.

Devamı »