25. yılında kadrolaşmak ve yığınlara bağlanmanın eksikliklerini aşarak ilerlemek

İş­çi sı­nı­fı­nın ege­men sı­nıf­la­rın ik­ti­da­rı­nı de­vi­re­bi­le­cek ba­ğım­sız, si­ya­sal bir sı­nıf gücü ola­rak ha­zır­lan­ma­sı ve bağ­la­şık­la­rı­nı ha­zır­la­ma­sı, bes­bel­li­ ki, zor­lu bir iş­tir, ye­nil­gi­ler ve za­fer­ler­le iler­le­me­ler ve ge­ri çe­kil­me­ler­le do­lu uzun yıl­la­rı kap­sar. Haliyle zorlu bir süreçte her türlü kuşatma altında komünist hareketi yeniden ayağa dikmek için yola çıkmış olan KP-İÖ birçok bakımdan, önüne çekilmeye çalışan engelleri aşarak ayakta kalmaya ve varlığını sürdürmeye çalışıldı. Birçok olanak ve kadroya sahip olan akımların ayakta durmadı zorlandığı hatta varlık-yokluk koşulları yaşarken yetişkin kadro sıkıntı ve olanaksızlar içinde ilkeli ve  kararlı duruşuyla buz kıran rolünü sürdürmeye devam etti.

Elbette 25.yıllık süreçte içinde her türlü engelleri ve  yasakları elinin tersiyle iterek  bildiği devrimci sosyalist yolda yürümede inatçı ve ısrarlı olan KP-İÖ’yü hak ettiği bir düzeye çıkarmada başarılı olamadık. Bundan biz KP-İÖ’lülerin hata ve yetmezliklerin yanında dışımızdaki olumsuz koşullarında bunda önemli etkide bulunduğunu söylememiz yanlış olmayacaktır. Bizim temel sorunumuz çizgimize uygun kadro yetiştirme ve maddi olanaksızlıkları açmadaki tutukluluğumuz olmuştur.

Önümüzdeki temel sorunumuz, bilinen bu hata ve zaaflarımızı inatla ve ısrarla aşmak için, her alanda işlere sıkıca sarılarak, hiç bir engel tanımadan yürümektir. Özellikle uzlaşmacı ve var olanla yetinmeci tutumlardan uzaklaşmak ve kadrolar yeniden devrimci bir temelde yenilemek ve özelliklede yeni insanları kazanarak örgütleyip kalıba dökerek ilerlemek gerekiyor. Bunun içinde prog­ra­ma da­ya­lı ola­rak politik stra­te­ji­nin kılavuzluğunda, ön­cü, her gün­kü aji­tas­yon, pro­pa­gan­da, ör­güt­len­me ve ey­lem ça­lış­ma­sı ile faşist ge­ri­ci­lik dönemlerinde eğilip bükülmeden iş­çi sı­nı­fı­nı si­ya­sal bir sı­nıf ve emekçileri devrimin ordusu olarak hazırlayıp-geliştirmek gerekiyor.