Umudu büyütmek için komünist önder İbrahim Kaypakkaya’dan öğrenerek ilerlemek

Değerli işçiler, emekçiler, devrimciler, yoldaşlar:

18 Mayıs 1973 yılında Diyarbakır işkence hanelerinden katledilen İbrahim Kaypakkaya yoldaşı anıyoruz.

Tarih yaprakları 18 Mayıs 1973’ü gösterirken Diyarbakır zindanında ser verip sır vermeyen komünist önder İbrahim Kaypakkaya yoldaş, faşist cellatlarca katlediliyordu. Kaypakkaya yoldaşın işkencede katledilmesinin üzerinden 46. yıl geçti. Onu katledenler lanetle anılırken, Kaypakkaya yoldaş milyonların kavgasında ve beyninde umut olmaya devam ediyor.

Biliyoruz ki, ilk insanın sevda tohumunu, sadeliğini, güzelliğini taşıyanlar hep varlıklarını sürdürmüşlerdir. Hem söze anlam kazandırmak ve hem de kaybedilen insanı tekrar aramaya koyulmuşlar. Bunun için tek amaçları iyi ve güzele ulaşmak için kire pasa bulaşmamakmış. Derileri soyulsa da, çarmıhlara gerilseler de, kuyulara doldurulsalar da boyun eğmezlermiş Tıpkı 3,5 ay en ağır işkencelere direnen Kaypakkaya yoldaş gibi. 

Volkan gibi patlayıp önce ölüm, sonra yaşam olanlar da vardır. Tasarlanmış yürekten yüreğe. Her volkanda daha bir arınır, direnişte daha bir kanatlanır, her ateşte daha bir güzelleşirlermiş. Komünist önder yoldaş, aslında ateş topuydu. O hem uçurum kelebeği kadar narin ve soylu, hem de volkan kadar öfkeli, isyankar ve ateşte yaşamı tutacak kadar büyüktü.

Peki, neden Kaypakkaya gibi yoldaşlar en iyiler en önde düşerler toprağa! Neden yaşamı anlamlandıracaklar erken terk ederler bu yaşamı? Neden doğa en güzel sanatıyla yarattıklarını ilk adaklar arasında sunar? Neden en çirkin pislikleri, en güzel ürünleriyle temizler? Neden acı ve sevinç iç içedir, umut ve gelecek gibi. Neden ve neden?

Aslını sorarsan bulur bazı sorular cevaplarını, ama yürek kaldıramaz. Bilir asırların çarpıklığını, ancak bu narin canlar düzeltir. Ama bedelini kaldıramaz ki… Kimler çağırdı seni? Halayını kimler izledi? “Üzülmeyin benden sonra…” kavgayı harlayın demiştin ve söylediğini unutmadan kavgayı daha sıkı ördük ve senin izine takılıp yolunda yürüdük inatla ve ısrarla. Kendilerine, kavgaya küsenler, yarı yolda düşenler oldu ve diri kalmaya çalışanlar oldu. Neden en iyiler en önde düşerler.

Biliriz ki komünist önderlik silikleşen değerlerin yeniden dirilişidir. İçinde Kaypakkaya yoldaşın temsil ettiği değerlerde, devrim, sosyalizm, soyluluk, özgürlük, sevgi ve isyan vardır. Hem devrim, sosyalizm hem yaşam, hem isyan, hem sevda olan… Soylu değerlerini yitiren insanlar tanrılar yarattılar. Sonra da kendi cüceliklerini görüp onlara taptılar. Korktular, korkuttular, yedi kat göklere çıkarırken bir nefes kadar yakına oturttular. Gerçek kurtuluşun kendi içlerinde saklı olduğunu bilmeden.

Veya bildiği halde onu açığa çıkarmaya cesaret etmeden. Halkın Birliği , Kaypakkaya yoldaşın komünist mirasına sahip çıkarak devrim ve sosyalizmde ısrar ediyor ve emekçilerin kurtuluşunun örgütlü savaşımı dışında başka bir yolu olmadığını yüksek sesle dillendiriyor. “ İşte bu herkesin içinde gizlenmiş kurtuluşun özellikleriyle donanıp, bilinçle yoğrulup, Haziran isyanla canlanan, azimle yaratılan komünist değerlerin bayraklaştırıcı olarak, korkunun ve yılgınlığın üzerine yürüyerek , önder Kaypakkaya’ya  layık olmaya çalışacağız.

Komünist önder İbrahim Kaypakkaya yoldaş ölümsüzdür!

14 Mayıs 2019

KP-İÖ